Beste mensen….. ik wens iedereen een goed nieuwjaar toe waarin vrede en voorspoed goede metgezellen mogen zijn!
De voortdurend terugkerende lezer van mijn blog zal het zeker niet ontgaan zijn dat er een enorm hiaat zit in mijn blog schrijfsels sinds midden vorig jaar. Wel, daar was een reden voor. Eind vorig jaar had ik een schildersblokkade: de nachtmerrie voor iedere creatieveling. Geloof me. Je zit voor je schildersezel en je vraagt je voortdurend af wat het zinvolle van je scheppingen nou eigenlijk zijn. Zo zit je te denken en donkere wolken beginnen langzaam aan de horizon te verschijnen. Met name in de huidige wereld is dit probleem voor mij soms nijpend; alles schijnt namelijk te draaien om geld en de economie…… en om de economie en het geld. Kapitaal everywhere. Het lijkt mij soms toe dat cultuur, geestelijke groei en principes, kunst, verantwoording en integriteit, in ons huidig maatschappelijk bestel meer en meer randverschijnselen worden waarin slechts “loosers” zich wagen aan dergelijke avonturen en concepten. Gelukkig komt er ook weer een tijd waarin je weer anders naar de dingen durft te kijken en op de ingeslagen weg doorgaat. Het is soms een eenzame weg en veelal tegen de heersende modegrillen in, maar niettemin, de wedloop dient gelopen te worden. En dus MOET er geschilderd worden.
Om het jaar goed te beginnen alhier een afgewerkt en nieuw werkstuk:
De waardevolle collectie/ The valuable collection
Olieverf en acryl op paneel/ Oil and acrylics on panel
35,5 x 23 cm/ 13.78 x 9.05 inches
Dit schilderij gaat eigenlijk over zaken die betrekking hebben op het bovenstaande. Onder een “waardevolle collectie” wordt veelal heel wat anders verstaan dan een simpel plantje, een eenvoudig zwart doosje en wat andere prullaria. Hup, weg ermee, zou je kunnen zeggen: de prullenmand wordt al open gedaan. Maar dat wat in eerste instantie “rommel” lijkt kan, door Andere Ogen bekeken, juist van enorme waarde zijn en van een ongekende betekenis blijken. Een reinigend rood (bloed) doet je opnieuw herboren worden en waarlijk groeien, met mooie blaadjes. En dat wat zwart leek, zelfs duister, blijkt een geheim in zich te herbergen bij het openen, dat een uitzicht geeft op een nieuwe wereld waarin klare helderheid in sprankelend wit je doet oprijzen en een visie geeft op de spiraal van de eeuwigheid waarin je terecht bent gekomen. Want het geknakte riet wordt niet gebroken en een kwijnend vlammetje zal niet gedoofd worden……
In kasteel Arcen en in de kasteeltuinen is van 11 juli t/m 30 september een tentoonstelling van schilderijen en beelden. Ik zelf ben één van de deelnemers. Iedereen is van harte uitgenodigd om dit kunstevenement te bekijken in een prachtige sfeer en historische entourage. Wees welkom!
Klik op de afbeelding om te vergroten
Vanaf 28 juni t/m 15 augustus is in galerie Pictura te Aijen (noord Limburg) een groepsexpositie met schilderijen en beelden die allemaal gerelateerd zijn aan het thema muziek. De expo heet dan ook: Een Muzikaal Intermezzo. Ook ik ben vertegenwoordigd met een werkstuk.
Ik laat de galeriehouder zelf aan het woord:
“Muziek beroert iedereen, inspireert, manipuleert, verleidt.
Door de geschiedenis heen hebben kunstenaars dit thema aangepakt door te proberen
geluiden en dans zichtbaar, tastbaar en visueel te maken. Misschien door de
herinnering aan een muziekstuk, door die ene sensuele aanraking teweeggebracht. Of
door de emotie tijdens het luisteren naar een adagio. Misschien door de fascinatie
voor een balletvoorstelling.
Er is geen cultuur in de wereld zonder muziek, waarschijnlijk wel culturen zonder
literatuur, zonder fiets, zonder geld of bezittingen. Muziek is een natuurlijk
onderdeel van ons dagelijks leven. Een onzichtbare belevenis steeds opnieuw.
Wij exposeren nu een scala van muzikale, visueel geworden inspiraties, waarbij
compositie, kleureffect en vakmanschap een belangrijke rol spelen. Zoals u gewend
bent bij Galerie Pictura.”
Voor meer informatie: http://www.galeriepictura.nl/
Er is weer een schilderij klaar dat ik graag wilde delen. Het is intussen nummer 11 geworden in de zogenaamde serie schilderijen die ik meditaties noem.
Meditatie nr. 11/ Meditation no. 11
Olie en acryl op paneel/ Oil and acrylics on panel
21,5 x 30 cm/ 8.7 x 11.8 inches
Deze serie werkstukken willen, door de normale schoonheid van eenvoudige voorwerpen om ons heen te presenteren, een open deur zijn naar het ongeziene. Het sublieme zo men wil. Wij als zintuiglijke wezens zijn afhankelijk van onze zintuiglijke waarneming. Toch ben ik er van overtuigd dat juist in het zintuiglijk waarnemen van eenvoudige voorwerpen een link kan worden gelegd met een schoonheid op een hoger niveau. Een schilderij of een beeltenis kan een rustpunt zijn in ons dagelijkse snelle bestaan. Dit schilderij wil daar weer een bijdrage aan leveren: vandaar de naam meditatie.
De laatste tijd ben ik weer verder aan de slag gegaan met mijn grotere project. Ik ben bezig geweest met de onderschildering om die op te zetten in verschillende dunne verflaagjes, om op die manier een idee te krijgen waar het met dit project naar toe moet gaan. Het is een voortdurend zoeken naar de juiste grijswaardes om een stevig fundament neer te zetten alwaar ik in de volgende fase verder kan gaan met de eerste kleurlagen.
Ik merk dat de foto iets te donker is geworden. Klik eventueel op de afbeelding voor een vergroting. Ik ben nog niet klaar met de onderschildering, maar de belangrijkste werkzaamheden zijn verricht. Het is nu een kwestie van de achtergrond bij het geheel betrekken en deze kan ik mooi vergelijken met het werk dat reeds is gedaan. Op die manier hoop ik uiteindelijk het hele beeld compleet te krijgen om daarna beslissingen te maken over de volgende stappen.Wordt vervolgd…
In de tussentijd heb ik weer even afstand genomen van dit werkstuk en ben ik verder gegaan met het schilderij met de blokfluit (zie bericht hieronder).
De afgelopen weken ben ik aan de slag gegaan met een groot schilderij en dus een vrij groot project voor mijn doen. Het kost me altijd een flinke tijd om het idee en concept “begrijpelijk” te maken dat ik ergens vaag in mijn hoofd heb en uiteindelijk op het platte vlak moet zien te krijgen. Op de één of andere manier moet ik dát wat ik emotioneel aanvoel ook verstandelijk een plek zien te krijgen en dat kan soms lang duren. Zolang dit niet gebeurt lukt het me niet om tevreden over te stappen naar de volgende fase. Een vreemd geworstel dus; een proces dat ik zelf ook (nog) niet helemaal begrijp en waar ik makkelijk de grip op kan verliezen.
Op de afbeelding een gedeelte van het schilder paneel alwaar ik mijn concept op aan het uittekenen ben. Onderaan is de uiteindelijke concepttekening te zien die vrijwel exact op een schaal van 1:3 is. Bovenaan het paneel dezelfde concepttekening maar nu in een zwart-witte tonale studie om iets meer grip te krijgen op wat ik precies wil. Op de achtergrond rechts is een klein gedeelte te zien van de werkelijke stilleven opstelling. Ik verlangde er naar om het stilleven meer te plaatsen in een omgeving/ een ruimte, die echter ook weer niet al te bombastisch aanwezig moet zijn. Her en der zijn nog weer veranderingen aangebracht ten opzichte van het concept. Ik ben zelf eigenlijk wel benieuwd wat het uiteindelijk gaat worden, maar het is even spreekwoordelijk “ploeteren” door een moeras om het geheel helemaal naar mijn zin te krijgen.
Ik vond dat ik even wat afstand moest nemen van het bovenstaande project. Daarom ben ik aan de slag gegaan, de laatste paar dagen, met een klein paneel waarvan het de bedoeling is dat deze deel gaat uitmaken van een groepsexpositie aankomende zomer. Daarover later meer……
Vandaag had ik nog even zin een close-up te laten zien van m’n laatste schilderij.
De onverwachte gave (detail), olie en alkyd op paneel
The unexpected gift (detail), oil and alkyd on panel
De afgelopen tijd ben ik aan de slag gegaan met een nieuw project. Het is nog in de schets- en conceptfase, maar zodra ik verder tot het idee ben doorgedrongen laat ik iets ervan zien hier op mijn weblog.
Even een update op het blog.
Alhier wat afbeeldingen van mijn nieuwste werk. Enjoy!
Een plezierig moment in het donker/ A joyful moment in the dark
Olie- en acrylverf op pnaeel/ Oil and acrylics on panel
63 x 41 cm/ 24.8 x 16.1 inches
Klik op de afbeeldingen voor vergrotingen.
Naar aanleiding van de groepsexpositie “Meesterlijke Noordelingen” in galerie Den Andel, is er een leuk krantenartikel gepubliceerd in het Dagblad van het Noorden door kunstrecensent Eric Bos. Het leek me leuk deze even hier te publiceren. De expositie duurt nog tot 3 augustus.Wees welkom!
Zie ook op www.galeriedenandel.nl en www.visualia.nl
NB: klik op de afbeelding voor een vergroting.
Eindelijk is het grotere werkstuk klaar alwaar ik de laatste paar maanden flink aan heb zitten werken. En het is genoeg gedroogd om er foto’s van te maken zodat ik die hier nu kan laten zien.
Al heel wat jaren ben ik mij ervan bewust, dat muziek en het kijken naar of het maken van een schildering heel wat verwantschap met elkaar vertonen. Lichte tinten en kleuren vertegenwoordigen iele klanken terwijl donkere kleuren en tinten juist zwaar aangezette klanken weerspiegelen. De ordening van objecten in en de compositie van de schildering laten ritmes zien, enzovoort. Zo is een schilderij in muziek te “vangen”.
De Russische componist Mussorskgy (1839-1881) begreep dit principe met zijn muzikale compositie “Schilderijen voor een Tentoonstelling”, maar ook de hedendaagse componist van elektronische muziek, Klaus Schulze, is zich hiervan bewust zoals in zijn muziekstuk “Picturemusic” is te horen. Beide kunstvormen streven er uiteindelijk na om een overbrugging te zijn naar het immateriële, dat wat niet gezien of gehoord kan worden, maar wat wel met de geest opgepikt kan worden en van uiterst belang kan zijn.
Lento ma con Spirito
Olieverf op paneel/ Oil on panel
91 x 95 cm/ 35.8 x 37.4 inches
Vandaar ook dat ik deze schildering als titel een terminologie uit de muziek heb gegeven: Lento ma con Spirito. Met de hoofdletter “S”.
