’t Wordt stilaan tijd weer eens een nieuw bericht te plaatsen. Deze keer gaat het om een nieuw werk dat ik recent heb afgerond.
Het schilderij heeft een tijdje te drogen gestaan waarna ik er, begin deze week, een vernislaagje over heb gedaan ter bescherming van het werk. Daarnaast waren er enkele plekken wat ingeschoten, zeg maar ietwat dof geworden, en met de vernis wordt het oppervlak weer één geheel. Toch niet onbelangrijk lijkt me. Hieronder heb ik enkele detail foto’s geplaatst van dit schilderij. De kleurklanken zijn blauw en geel met als ondersteuning wit en zwart.
Nou moet ik hier even kwijt dat bij mij zwart niet zo maar zwart is. Hiermee bedoel ik, dat ik de ‘kleur’ zwart uit een verftube niet gebruik. De ‘kleur’ zwart bestaat feitelijk ook niet in de natuur alszodanig. Kleurtechnisch is zwart is ook niet een kleur, maar een toon. De donkerste toon wel te verstaan. Wit is dus ook niet een kleur, maar de lichtste toon. Enfin, mijn ‘zwart’ meng ik dus ook uit kleuren en veelal zijn dat blauwen gemengd met bruine aardkleuren. ’t Is maar even dat je het weet……
Goed, terug naar mijn schilderij. Met zin heb ik alleen enkele detailfoto’s geplaatst. Het schilderij als geheel mag de kijker zelf bedenken……..
De titel van het werkstuk is: Een labyrint in blauw. In een labyrint kun je verdwalen en is de weg soms niet gemakkelijk te vinden. Toch ligt er in het midden van het labyrint altijd een kostbaar geschenk dat wacht op de echte doorzetter om gevonden te worden. En daar gaat dit schilderij eigenlijk om. De Chinese lakdoos houdt een bijzonder geheim verborgen en is omhult door een blauw kleed: een labyrint in blauw………..
Zoals ik al eerder aangaf zijn veel voorwerpen die ik in mijn schilderijen afbeeld metaforisch. Dit werk is daarop geen uitzondering. En, oh ja, de afmeting van het schilderij is 62 x 57 cm. Voor de echte fijnproever………