Sietse W. Jonker

Ik ben de laatste dagen verder gegaan met het werkstuk in de laatste blogpost. Op de foto hieronder zijn de eerste kleurlaagjes aangebracht. Dit gebeurt heel transparant zodat de vorm en de tonale studie van de onderschildering er doorheen blijven schijnen. Bij mijn laatste schilderijen ben ik toch weer begonnen om over de onderschildering twee hele dunne laagjes schellak te leggen. Dit isoleert enigszins de onderschildering voor de olieverf die ik erover heen ga gebruiken. Ik heb anders toch ietwat het probleem dat de olieverf iets te veel “wegzakt” in de onderschildering. “Inschieten” heet dit fenomeen officieel en dat werk niet voor mij. Ingeschoten plekken laten de tonale werkelijkheid niet goed zien.

Ik ben gister met de olieverf begonnen en nu komt het er op aan om goed op te letten wat er gebeurd. Je moet als het ware met heel je wezen in het “wereldje” terecht komen wat het schilderij is en omvat. Bij mij is dit wereldje heel klein, een stilleven, maar het moet er warm en behaaglijk worden en, niet onbelangrijk, alles moet er gaan kloppen. Dat kleine is groot genoeg voor mij. Uiteindelijk moet de schildering alles worden wat de echte wereld niet is en dus ligt de lat behoorlijk hoog.

En daar was ik weer… na een lang hiaat. Tijd voor een nieuwe post op mijn weblog. Mijn vertrouwde desktop pc heeft er vorig jaar de brui aan gegeven en ik kon voor een tijd niets beginnen op mijn weblog. Ik werk nu vanaf een laptop, maar ideaal is het niet. Gelukkig bestaat de kans er dat mijn desktop weer gerepareerd wordt, maar tot dan zal ik me wat redden via de laptop. Daarnaast kost dit alles vooral ook veel geld en helaas hebben beeldend kunstenaars dat veelal niet in overvloed. Maar we gaan improviseren en ons redden.

De Corona crisis heeft de wereld nu in zijn greep en de maatschappij ligt voor een deel helemaal stil. Ook de kunstwereld ligt stil. Galeries sluiten hun deuren of er komt nauwelijks bezoek en exposities gaan niet door of worden verzet, naar we hopen, richting betere tijden. Wat mezelf betreft voelt deze tijd vreemd aan, maar ik werk gewoon door in mijn atelier zoals ik gewoon ben te doen: 8 uur per dag, zes dagen per week. Het is belangrijk om gewoon door te gaan met het dagelijkse ritme als het even mogelijk is.

Onderwijl ben ik bezig met een werkstuk en houden we de moed er in. Wordt vervolgd…..

Ik ben verder gegaan met mijn grotere stilleven. Na vorige week lekker uitgewaaid te zijn in Egmond aan Zee, een weekje vakantie, ben ik verder aan de slag gegaan met onderstaande werkstuk. Op de eerste afbeelding ben ik de achtergrond met een eerste kleurlaag (in dit geval rood) aan het opzetten. Over dit rode fond komt een behoorlijk donker grijs, althans, dat is de bedoeling. De kleuren die ik op deze manier aanbreng over de onderschildering zijn transparant zodat de onderliggende lagen verf duidelijk zichtbaar blijven. Op de tweede foto is dit ook te zien. Op zich ziet dit er niet uit en lijkt het helemaal verkeerd te gaan met de schildering, maar ik kan u verzekeren dat dit geheel de bedoeling is en dat de verflaagjes die hier weer overheen worden gezet prima samengaan met deze kleurstellingen. Dit hoort gewoon bij mijn schildersproces om tot een diepe en interessante verfhuid en- kleur te komen.

Werk in uitvoering. Mijn nieuwe vergrootglas is trouwens hier te zien wat me, naar ik hoop, veel voordeel zal opleveren bij de uitwerking van dit paneel.

De eerste kleurlagen zijn aangebracht: het werk lijkt uiteen te vallen in een soort van chaos. Maar vrees niet….. dit wordt volledig recht gezet in de volgende fases.

Helaas heb ik mijn werkzaamheden eventjes moeten staken aan dit werk. Tijdens het vervoer naar mijn lijstenmaker met een ander paneel raakte deze beschadigd. Erg teleurstellend. Ik heb de hele vernislaag moeten verwijderen en zal de beschadigde plekken gaan retoucheren de komende dagen. Tja, dat hoort er dan soms ook bij; een ongeluk zit in een klein hoekje.

Het schilderij hieronder op de foto is bijna klaar. Nog enkel via glacis bepaalde gedeeltes uitwerken alsook sommige details. Het is als het ware het spreekwoordelijke “peper en zout” van de schildering. Daarna is het ook wel fijn om een werkstuk te laten wat het is geworden en aan de slag te gaan met iets nieuws.

Ik wens alle bezoekers van mijn blog de beste wensen voor 2019!! Laten we hopen op een mooi jaar waarin we kunnen genieten van kunst in allerlei vormen: beeldend, in schrift, muziek of anderzijds.

In de tussentijd ben ik aan de slag geweest met een werkstuk die op dit moment in de olieverf fase verkeerd. Op de foto hieronder was de onderschildering klaar en intussen ben ik dus begonnen de eerste kleuren over deze onderschildering aan te leggen.

Vandaag post ik mijn nieuwste werk. Het is een schilderij geworden met eenvoudige voorwerpen en vruchten. Het idee begon met een blauwe kom waarin ik, als kleurcontrast, mooie gele/rode abrikozen wilde doen. Uiteindelijk zijn de witte kruiken erbij gekomen als mooie neutralen, de witten, en ook vanwege de eenvoudige, maar elegante vormen. Dit geeft ook weer spannende niet – vormen tussen de voorwerpen. Het geheel is in een gedempt licht geschilderd, met een donkere achtergrond waar de achterste randen verstild in op gaan.

Meditatie nr. 14 (met blauwe kom en abrikoosjes), olieverf op paneel, 24 x 36,5 cm

Galerie Zofier bestaat aankomende zondag de 18e november al weer 12,5 jaar. Dit jubileum wordt uitbundig gevierd middels een groepsexpositie van de kunstenaars van de galerie. Sinds kort is de galerie ook nog verhuist van Workum naar Beetsterzwaag. Ikzelf participeer ook mee in de groepsexpo en heb daartoe een aantal kleinere werken geselecteerd. U bent uiteraard van harte uitgenodigd de expositie te komen bekijken!

(klik op de afbeelding om te vergroten)

Afgelopen zondag is de aftrap geweest van een nieuwe expositie waar ik aan deelneem. In Galerie Den Andel is de jaarlijks terugkerende Meesterlijke Noorderlingen expositie van start gegaan. Samen met collega’s in het vak exposeer ik er mijn nieuwste werkstukken. Een aanrader om te gaan bezoeken!

(Klik op de afbeelding om uit te vergroten)

Ook dit jaar weer organiseert galerie Den Andel de expositie Meesterlijke Noorderlingen. Het is een elk jaar terugkerende expositie, waarbij noordelijke kunstenaars, die realistisch en/of figuratief werken, bij elkaar worden gebracht om zodanig de kwaliteit en diversiteit te benadrukken binnen deze groep. Ook dit jaar ben ik weer van de partij en daar ben ik trots op. Hierbij nodig ik u van harte uit om op de opening te komen of de expo te gaan bekijken de komende tijd. Een aanrader!

(druk op de afbeelding om te vergroten)

Vandaag heb ik het onderstaande schilderij in de vernis gezet. Het is, na een aantal weken, goed handdroog en dan wordt het tijd om een beschermlaagje over de schildering te leggen. Dat is, altijd weer, een precies werkje, waarbij het oppervlak volledig stofvrij dient te zijn. Onderhand echter, na al jaren met dit proces vertrouwd te zijn, is het ook gewoon een routine klus geworden. Wél een routine klus waarbij je je hoofd erbij moet houden.

Reisgids naar Niemandsland/ Travel Guide to no man’s land
Olieverf op paneel/ Oil on panel
24 x 17,5 cm/ 9.45 x 6.69 inches

Dit schilderij is een particuliere opdracht. Het verbeeld op een heel eenvoudige wijze iemands mystieke reis naar en de relatie met God. De voorwerpen hebben een metaforische laag en de opzet is, met voorbedachte rade, eenvoudig gehouden. Eenvoud die welhaast symbolisch verwijst naar een monnik die slechts zijn cel heeft en veel in gebed is of een woestijnvader die in de eenzaamheid van de wildernis God zoekt. Het verbeeld het op weg gaan naar een land waar niemand meer is behalve die Ene die op je wacht. Een reisgids naar niemandsland.