Tot mijn verbazing is het al meer dan een maand geleden, sinds mijn laatste weblog. Tijd dus voor een update.
We zijn intussen met z’n allen de herfst weer ingedoken en de gezellige donkere dagen staan weer voor de deur. Omdat ik nog niet met vakantie ben geweest dit jaar en als vlijtige kunstschilder ook de gehele zomer heb doorgewerkt, kreeg ik bij toeval de mogelijkheid aangeboden een week met vakantie te gaan. Nou ben ik eigenlijk niet zo’n vakantie type, maar ik had er toch wel even zin in, temeer omdat het niet ver reizen was (de provincie Drenthe) en het gebied zeer bosrijk is: je kunt er lekker lange wandelingen maken. Da’s altijd prettig. De herfst viel net in en dat is altijd een leuke periode. Het groen verandert in allerlei kleuren en nog beter: het bos is ‘gevuld’ met allerlei heerlijke geuren waar ik altijd erg van kan genieten. Al met al, het was een prima tijd.
Ook weer even tijd om een schilderij te laten zien, die ik eerder dit jaar heb geschilderd.
Eén citroen
Olieverf op paneel
30 x 25 cm
Dit werk behoort tot een serie werkstukken waarbij gefocust wordt op één object. Meestal zijn dat bij mij vruchten en dan met name citrusvruchten. Citrusvruchten hebben gemeen dat ze een interessante schil hebben met allerlei kuiltjes erin en hele subtiele hoogseltjes. Nadere beschouwing levert zelfs op dat er een leuk ritme zit in al deze kleine kuiltjes en hoogsels. Als je goed naar de menselijke huid kijkt, dan zie je een zelfde fenomeen. Alles staat altijd metelkaar in verband en het is leuk dergelijke connecties te maken, hoe subtiel en verscholen ook. Dit alleen al maakt het voormij méér dan waard om juist dergelijke eenvoudige objecten in de schijwerper te zetten. De citroen staat letterlijk in de schijnwerper in een donkere omgeving, zodat alle focus uitgaat naar een dergelijke éénvoudige vrucht. Maar juist in de eenvoud geeft zo’n vrucht iets van zichzelf weg, wat onherroepelijk in verband gebracht kan worden met de enorme gecompliceerde schepping waar de vrucht deel van uit maakt.