Een hele tijd terug heb ik het onderstaande schilderij af gekregen, maar nog niet hier op mijn weblog laten zien. Bij deze dus. Enige berichten terug, tijdens de jaarwisseling (scroll a.u.b. naar beneden), heb ik al de onderschildering laten zien. En deze onderschildering is zeer belangrijk geweest in dit werk.
Een spel van licht/ A game of light
Olie en acryl op paneel/ Oil and acrylic on panel
25 x 39,5 cm/ 9.8 x 15.7 inches
Het is een werk waarbij de compositie van de objecten centraal staat en, uiteraard, ook het licht: het zijn namelijk grotendeels witte objecten tegen een lichte achterwand. Om zoiets te schilderen moet je goed kijken en goed plannen hoe je de tonale waarden wilt invullen. Daardoor is de onderschildering erg belangrijk.
De compositie is zodanig ingericht dat, op een subtiele manier, het beeldvlak voortdurend wordt herhaald met lijnen die elkaar snijden op de gulden snede. Ook de vorm en de grenzen van de objecten spelen hierbij een rol. Op deze manier tracht ik een rustige harmonie weer te geven die inwisselbaar zou kunnen zijn met een stuk prachtige muziek. Je moet de klank als het ware kunnen horen. Schilderen en musiceren is eigenlijk hetzelfde vind ik. Een plat vlak verdelen en musiceren hebben ook zo’n dergelijke connectie.
Verder is daar de kleurklank van geel, wit en blauw met als subtiele ondertoon de zwarte dobbelsteen. En dan natuurlijk het rustige daglicht dat alles overspoelt en alles kenbaar laat worden wat nodig is. Al met al, een spel van licht.
Begin deze maand heb ik een kort interview gehad door ‘De Moanne’, een papieren tijdschrift en een internetmagazine. ‘De Moanne’ wil een creatief podium zijn met een actuele impressie aangaande kunst en cultuur in Friesland.
Gisteren heb ik de expositie bezocht in het Groninger Museum met als titel Nordic Art. Er waren tal van prachtige schilderstukken te zien van Scandinavische kunstenaars aan het eind van de 19e en het begin van de 20e eeuw. Eén schilderij, met name, wilde ik graag bekijken en dat betrof een werkstuk van Vilhelm Hammershoi met als titel “interieur met een jonge vrouw op de rug gezien”. Hieronder een afbeelding van dit werk.
Een flink aantal jaren terug heb ik ooit een boek over deze kunstenaar kunnen aanschaffen en sindsdien ben ik gefascineerd door diens werk. Vooral toen ik voor het eerst een aantal schilderijen van hem in het echt kon zien in het Haags Gemeentemuseum enkele jaren terug. Veel van Hammershoi’s schilderwerk stelt een interieur voor met soms, maar zeker niet altijd, een in het zwart geklede jonge dame erin, veelal vanaf de rug gezien. Er komen eigenlijk nauwelijks felle kleuren in voor en het werk is erg atmosferisch van karakter. Opvallend is de eenvoud van de compositie, soms haast minimalistisch. Vooral de raadselachtige stilte die van zo’n werk uitgaat is bijna overweldigend. Alsof je geconfronteerd wordt met een enigma. Her en der heeft de stilte, zo ervaar ik persoonlijk, welhaast een sinister randje, alsof er iets niet helemaal klopt.
“Googlen” op internet laat meer werk van hem zien, zeker de moeite waard.
Een bezoek aan deze prachtige tentoonstelling kan ik een ieder aanbevelen. Al met al ben ik weer enkele ervaringen rijker en ik verlang er altijd ietsjes naar deze gevoelens, ervaringen en gedachtespinsels op de één of andere manier te verwerken in mijn eigen schilderwerk. De tijd zal het leren of dit inderdaad ook gaat gebeuren.
