Na wat problemen te hebben gehad met m’n weblog is hier dan toch weer een nieuw bericht.
Onlangs ben ik weer begonnen met een nieuw concept en heb ik intussen een nieuw schilderij afgekregen.
Dit schilderij zit weer vol verwijzingen naar allerlei zaken, maar daarnaast heb ik weer getracht de werkelijkheid van de schildering zodanig te krijgen dat ze verwijst naar het niet zichtbare. Een schilderij moet niet een illustratie zijn van een bepaald idee, maar zou zelf de ervaring moeten zijn. Met dit in het achterhoofd verlang ik ernaar tijdloos werk te maken met een harmonie tussen visie en techniek. Beide begrippen versterken elkaar en vormen de perfecte versmelting van wat, naar mijn gevoel, kunst zou moeten wezen.
Onder zorgzaam toezicht/ Under careful supervision
Olie en acryl op paneel/ Oil and acrylic on panel
62 x 42 cm
Deze schildering heeft een sterk metaforische betekenis. De mens is als een vrucht. De ene mens blijft gesloten en houdt zijn schil om zich heen (en blijft in de beslotenheid van de kom) terwijl de andere persoon juist wel zich kan of wil openen voor ‘Het Grote Onbekende’ (en ligt open en bloot in de ruimte). In dezelfde mate dat een citroen een zure vrucht is, zo gaat het zich openen en de schil afdoen veelal niet zonder pijnlijke ervaringen. Een mens is en blijft nu eenmaal een gevoelig en teer wezen. Je transparant en kwetsbaar opstellen is nou niet meteen onze sterkste kant. Gelukkig staan we allemaal onder zorgzaam toezicht, met onze of zonder onze schil. Dat is de symboliek ook van de blauw purperen anemoon in de achtergrond: van oudsher staat de bloem de anemoon voor goede verwachtingen en zorgzaamheid. De blauw purperen kleur is in de kleurensymboliek de aanwezigheid van het goddelijke. Dit stijgt boven de zintuiglijke ervaringen uit van de mens en is daarom ook het hoogste punt in de schildering.
