Ik ben de laatste dagen verder gegaan met het werkstuk in de laatste blogpost. Op de foto hieronder zijn de eerste kleurlaagjes aangebracht. Dit gebeurt heel transparant zodat de vorm en de tonale studie van de onderschildering er doorheen blijven schijnen. Bij mijn laatste schilderijen ben ik toch weer begonnen om over de onderschildering twee hele dunne laagjes schellak te leggen. Dit isoleert enigszins de onderschildering voor de olieverf die ik erover heen ga gebruiken. Ik heb anders toch ietwat het probleem dat de olieverf iets te veel “wegzakt” in de onderschildering. “Inschieten” heet dit fenomeen officieel en dat werk niet voor mij. Ingeschoten plekken laten de tonale werkelijkheid niet goed zien.
Ik ben gister met de olieverf begonnen en nu komt het er op aan om goed op te letten wat er gebeurd. Je moet als het ware met heel je wezen in het “wereldje” terecht komen wat het schilderij is en omvat. Bij mij is dit wereldje heel klein, een stilleven, maar het moet er warm en behaaglijk worden en, niet onbelangrijk, alles moet er gaan kloppen. Dat kleine is groot genoeg voor mij. Uiteindelijk moet de schildering alles worden wat de echte wereld niet is en dus ligt de lat behoorlijk hoog.
En daar was ik weer… na een lang hiaat. Tijd voor een nieuwe post op mijn weblog. Mijn vertrouwde desktop pc heeft er vorig jaar de brui aan gegeven en ik kon voor een tijd niets beginnen op mijn weblog. Ik werk nu vanaf een laptop, maar ideaal is het niet. Gelukkig bestaat de kans er dat mijn desktop weer gerepareerd wordt, maar tot dan zal ik me wat redden via de laptop. Daarnaast kost dit alles vooral ook veel geld en helaas hebben beeldend kunstenaars dat veelal niet in overvloed. Maar we gaan improviseren en ons redden.
De Corona crisis heeft de wereld nu in zijn greep en de maatschappij ligt voor een deel helemaal stil. Ook de kunstwereld ligt stil. Galeries sluiten hun deuren of er komt nauwelijks bezoek en exposities gaan niet door of worden verzet, naar we hopen, richting betere tijden. Wat mezelf betreft voelt deze tijd vreemd aan, maar ik werk gewoon door in mijn atelier zoals ik gewoon ben te doen: 8 uur per dag, zes dagen per week. Het is belangrijk om gewoon door te gaan met het dagelijkse ritme als het even mogelijk is.
Onderwijl ben ik bezig met een werkstuk en houden we de moed er in. Wordt vervolgd…..
Ik heb het werkstuk in mijn laatste blogpost even laten liggen voor wat het is en ben de afgelopen anderhalve maand aan de slag gegaan met een nieuw werk. Daarnaast is mijn werk te zien geweest op de Kunst- en Antiekbeurs te Naarden Vesting eind januari. Intussen zijn we al weer februari ‘ingevlogen’ en maart staat ook al weer voor de deur. De tijd gaat snel op de een of andere manier in dit kersverse nieuwe jaar. Op de onderstaande foto is mijn nieuwste werk afgerond in de onderschilder-fase. Dat was een behoorlijk moeizaam proces omdat dit paneel voor mijn doen behoorlijk groot is. Daarnaast heeft het me nogal wat moeite gekost een concept te vinden en de tekening over te brengen op het schilder paneel. Alles moet, voor mijn gevoel, kloppen: kleur, vormen, tussenvormen, mathematische verhoudingen etc etc, waardoor ik soms moeite ondervind een stevige doorgang te vinden in al die brij aan informatie en kwaliteitsnormen. Gelukkig ben ik tevreden met het resultaat tot dusver én gelukkig kan ik dit werk even laten voor wat het is en verder gaan met mijn andere schilderij (zie blogpost hieronder).
Ik wens alle bezoekers van mijn blog de beste wensen voor 2019!! Laten we hopen op een mooi jaar waarin we kunnen genieten van kunst in allerlei vormen: beeldend, in schrift, muziek of anderzijds.
In de tussentijd ben ik aan de slag geweest met een werkstuk die op dit moment in de olieverf fase verkeerd. Op de foto hieronder was de onderschildering klaar en intussen ben ik dus begonnen de eerste kleuren over deze onderschildering aan te leggen.
Inmiddels ben ik met een nieuw werk begonnen vorige maand. Op de onderstaande foto’s valt het proces vanaf het begin te volgen. Via een tekening op het paneel wordt gewerkt aan de grisaille, de zwart – wit onderschildering, waarna de eerste kleurlagen er overheen worden gezet met transparante verf. Mochten er vragen zijn over dit proces, dan kun je me altijd vragen stellen via email of op dit weblog.
Voorts ben ik uitgenodigd om deel te nemen aan een manifestatie vanwege het 10 jarige jubileum van de Klassieke Academie in Groningen. Om dit lustrum te vieren organiseert de Academie de Klassieke Salon. Op vele plaatsen in de noordelijke provincies en enkele in Duitsland zullen allerlei tentoonstellingen worden georganiseerd waarbij zo’n 130 kunstenaars zijn betrokken. Ik zal, samen met verschillende collegae, enkele van mijn werken exposeren in het gemeentelijke Museum Heerenveen.
Als ik het bovenstaande werkstuk heb afgerond is het de bedoeling aan de slag te gaan met een opdracht. De conceptschets van dit project is al een feit.
De voorgaande blogs beschreven de voortgang van een groter werkstuk. Deze heb ik even laten staan om een begin te gaan maken met een ander werk dat ik in de planning heb. Op de foto hieronder is de opstelling van het stilleven te zien.Ook het schilder paneel waar ik de tekening aan het opzetten ben staat er naast op de ezel.
Onderin bevind zich de schets van het geheel, het witte vel. Dit is een nauwkeurige, verkleinde weergave van de compositie, namelijk 3:1, en dient als belangrijke referentie voor de tekening op het paneel. Intussen ben ik ook met dit werk reeds aan de slag gegaan met de onderschildering in grijs-wit om de tonale waarden grofweg aan te geven. Het schilderij moet een feest worden van kleur én de inval van het licht, dat de gehele compositie op een mysterieuze manier kracht moet bijzetten. We zullen gaan zien of het een en ander gaat lukken…… Wordt vervolgd…..
Na flink doorwerken is de onderschildering (de grisaille) klaar. Her en der dienen nog enkele correcties plaats te vinden, maar de algemene plaatsing van de tonale waarden is, min of meer, klaar.
De voortekening én deze grisaille geven de schildering een stevig fundament om het werkstuk verder uit te werken. De volgende fase zal het aanbrengen van pure kleurlagen zijn. Ik ben van plan dit schilderij even te laten voor wat het is om zodoende even wat afstand te nemen. Een volgend project ligt in het verschiet waarbij ik het paneel al geprepareerd heb en ook al een compositieschets heb vervaardigd. Het werken gaat altijd maar door……
Iedereen kent die momenten wel in zijn/ haar leven dat je de berg op aan het beklimmen bent. Alles gaat traag en er zijn weinig tot geen resultaten te zien van al de activiteiten die je aan het ontplooien bent. Je weet echter, dat je op de goede weg zit en dat afdalen en om de berg heen wandelen, geen al te beste optie is. Je weet dan dat je wat gaat missen……
De berg op klimmen…..
De laatste tijd ben ik begonnen met een schilderij met de bovenstaande gedachten in mijn achterhoofd. Ik blijf het leuk vinden om geestelijke gebeurtenissen en gedachten om te zetten in eenvoudig beeldmateriaal.
Ik schilder echter geen grote berg, maar een klein “bergje”: een eenvoudige opstapeling van enkele gevouwen doeken en doosjes met op de top een schelp, het voorwerp uit de oneindige zee met de eeuwig durende spiraal. Op de top licht altijd het mooiste cadeau.
Ik laat het werkstuk hier zien in de onderschildering van grijzen en witten. Intussen heb ik al meerdere kleurlagen eroverheen gelegd en ben ik begonnen de schildering verder uit te werken. Al met al, wordt vervolgd…….
De afgelopen dagen heb ik twee schilderijen af gekregen. Aangezien ze moeten drogen eer dat ik er foto’s van maak, kan ik ze nog niet op mijn blog plaatsen. Nog even geduld dus. In plaats daarvan plaats ik een foto waarbij een werkstuk ‘in the making’ is. Het betreft hier de onderschildering, een studie in grijs – wit, waarbij de focus bij mij altijd ligt op de verscheidene tonale waarden. De foto zelf is al weer een tijdje terug genomen en dit werkstuk is nu dus gereed. Als het schilderij handdroog is hoop ik er een foto van te kunnen maken en alhier te plaatsen.
’t Is toch al weer een tijdje terug dat ik mijn weblog heb bijgewerkt, dus het werd hoog tijd om dit weer te gaan doen.
Ik ben even er tussen uit geweest, met vakantie, en weer begonnen met verschillende nieuwe projecten. Het betreft hier een vrij groot werk en een kleiner, meer intiemer werk. Zie hieronder op de foto. Beide werkstukken bevinden zich in de zogenaamde grisaille fase. Hoewel ik altijd vrij nauwgezet en ‘gecontroleerd’ werk ben ik altijd weer benieuwd naar het uiteindelijke resultaat. Een schilderij maken moet voor mezelf ook een verrassingselement hebben!
Voorts staan er in het najaar weer een aantal evenementen/ exposities gepland.
