….. Dat is de nieuwe titel van de tentoonstelling die vanaf 13 Oktober te zien zal zijn in het museum Boijmans van Beuningen in Rotterdam. Een interessante expositie waar ik, om verschillende redenen, wel naar uit kijk.
Van Eyck, een Vlaamse schilder uit het begin van de 15e eeuw, geldt als de ‘uitvinder’ van de olieverf. Of dit klopt is een geheel ander vraagstuk, maar feit is dat hij, samen met zijn broer Hubert, een revolutie teweeg bracht in het schilderen in de olieverf techniek. Wie het Gentse altaarstuk heeft gezien begrijpt meteen waar ik het over heb: je wordt overspoeld door kleur, detail en, wat ik maar zal noemen, het metafysisch verhevene. Een ware belevenis om te ondergaan.
Dit is een detail uit Jan van Eyck's schilderij "De Annunciatie". Het werk moet helemaal komen uit Washington alwaar het zich bevindt in de collectie van The National Gallery of Art. Let op het heldere blauw en rood van de gewaden en de rijkdom aan details.
Bovenstaande schildering zal, onder meer, te zien zijn. Het zal de eerste en meteen ook de laatste keer zijn dat een dergelijke overzichtstentoonstelling in Nederland te zien is. Sommige werken zijn zo fragiel dat transporteren een nogal risicovolle bezigheid is. Gelukkig is men heden ten dage tot veel in staat.
Naast enkele werken van Van Eyck zullen er ook andere werkstukken uit dezelfde periode aanwezig zijn van andere kunstenaars: goudsmeedwerk, beelden, boek verluchtigingen etc. Speerpunt blijft echter het schilderwerk op paneel. Een must voor de liefhebber dus!
Zie voor meer informatie hier
Even een update van mijn huidige schilderwerk. Het één en ander is namelijk al aardig gevorderd. Hieronder is de schildering te zien tijdens de onder schildering fase.
Dit is in feite een zwart-wit schildering, waarbij ik de algemene structuur van de tonale waarden bestudeer en vastleg. Dit gebeurt in een vrij eenvoudig patroon van donkere tonen, midden tonen en lichte tonen. Ook is deze fase mentaal voor mij van belang want op deze manier werk ik mij, als het ware, in, in de schildering. Je gaat als het ware de diepte in met je beeld en tracht grip te krijgen op de werkelijkheid binnenin de wereld van het schilderij. De zwart-wit schildering wordt ook wel een grisaille genoemd.
Na deze grisaille fase begin ik in pure kleur met glazuurverf (transparante) dunne laagjes aan te brengen over de grisaille.
Hieronder heb ik dit proces met enkele afbeeldingen willen weergeven. In deze fase gaat het mij niet om een natuurgetrouwe weergave, maar om pure kleur aan te brengen voor een stevige ondergrond alwaar de rest van de schildering over heen wordt gezet. Later volgt weer meer!
Zoals ik in het laatste blogbericht al aangaf, ben ik bezig met een nieuw project.
Hieronder laat ik even een foto zien, waar het werkstuk zich in de tekenfase bevindt. Dit is een belangrijke fase, althans volgens mijn werkwijze, aangezien dit het fundament vormt voor de rest van de schildering. Alle vormen van de voorwerpen, de compositie, de verhoudingen en het algemene uiterlijk van het geheel moeten in perfecte balans met elkaar zijn. Een fout tijdens deze fase kan namelijk funest zijn voor het vervolg. Als er iets in het fundament niet klopt, dan is het erg lastig om de zaak nog te corrigeren is mijn ervaring. Goed opletten dus en zeer geconcentreerd bezig zijn en bovenal: kijken, kijken en nog eens kijken wat er in het echt gebeurt!
Voordat ik met deze fase van start ga heb ik eerst al een vrij uitgewerkte schets gemaakt. Deze is deels te zien bovenin de foto. Deze schets wordt al metend met de meetlat, driehoek en passer vrij secuur getekend, altijd verkleint. Meestal is de schaal 1:2 of 1:3, soms nog kleiner al naar gelang de afmetingen van het originele werk. Naar aanleiding van deze schets worden ook de afmetingen van het uiteindelijke schilder paneel bepaalt. Op deze manier houd ik overal grip op en kan ik langzamerhand toewerken naar het beeld dat ik in mijn hoofd heb.
Verder zijn er nogal wat papiertjes te zien die op de ezel geplakt zijn met aantekeningen erop. Dit zijn geheugensteuntjes, dingen die ik al tegenkom tijdens het tekenproces en belangrijk zijn voor het vervolg. Ik vergeet nogal eens wat, dus vandaar.