Iedereen kent die momenten wel in zijn/ haar leven dat je de berg op aan het beklimmen bent. Alles gaat traag en er zijn weinig tot geen resultaten te zien van al de activiteiten die je aan het ontplooien bent. Je weet echter, dat je op de goede weg zit en dat afdalen en om de berg heen wandelen, geen al te beste optie is. Je weet dan dat je wat gaat missen……
De berg op klimmen…..
De laatste tijd ben ik begonnen met een schilderij met de bovenstaande gedachten in mijn achterhoofd. Ik blijf het leuk vinden om geestelijke gebeurtenissen en gedachten om te zetten in eenvoudig beeldmateriaal.
Ik schilder echter geen grote berg, maar een klein “bergje”: een eenvoudige opstapeling van enkele gevouwen doeken en doosjes met op de top een schelp, het voorwerp uit de oneindige zee met de eeuwig durende spiraal. Op de top licht altijd het mooiste cadeau.
Ik laat het werkstuk hier zien in de onderschildering van grijzen en witten. Intussen heb ik al meerdere kleurlagen eroverheen gelegd en ben ik begonnen de schildering verder uit te werken. Al met al, wordt vervolgd…….
