De voorgaande blogs beschreven de voortgang van een groter werkstuk. Deze heb ik even laten staan om een begin te gaan maken met een ander werk dat ik in de planning heb. Op de foto hieronder is de opstelling van het stilleven te zien.Ook het schilder paneel waar ik de tekening aan het opzetten ben staat er naast op de ezel.
Onderin bevind zich de schets van het geheel, het witte vel. Dit is een nauwkeurige, verkleinde weergave van de compositie, namelijk 3:1, en dient als belangrijke referentie voor de tekening op het paneel. Intussen ben ik ook met dit werk reeds aan de slag gegaan met de onderschildering in grijs-wit om de tonale waarden grofweg aan te geven. Het schilderij moet een feest worden van kleur én de inval van het licht, dat de gehele compositie op een mysterieuze manier kracht moet bijzetten. We zullen gaan zien of het een en ander gaat lukken…… Wordt vervolgd…..
Na flink doorwerken is de onderschildering (de grisaille) klaar. Her en der dienen nog enkele correcties plaats te vinden, maar de algemene plaatsing van de tonale waarden is, min of meer, klaar.
De voortekening én deze grisaille geven de schildering een stevig fundament om het werkstuk verder uit te werken. De volgende fase zal het aanbrengen van pure kleurlagen zijn. Ik ben van plan dit schilderij even te laten voor wat het is om zodoende even wat afstand te nemen. Een volgend project ligt in het verschiet waarbij ik het paneel al geprepareerd heb en ook al een compositieschets heb vervaardigd. Het werken gaat altijd maar door……
De afgelopen tijd ben ik aan de slag gegaan met een groter schilderij, althans, voor mijn doen.
Op de foto is een deel van het paneel te zien, de compositieschets en de opstelling van de attributen. Op het paneel zelf is reeds de tekening voor het grootste gedeelte opgebracht. Dit laatste is altijd een precies werkje omdat, volgens mijn werkwijze, hier geen enkele fout in de vormen mag optreden. Intussen ben ik aan de slag gegaan met de onderschildering in verschillende grijstinten en ophogingen met wit. Dit zal de basis gaan vormen voor de aankomende kleurlagen in olieverf. Uiteraard houd ik jullie op de hoogte van de vorderingen. Wordt vervolgd……
Ongeveer anderhalve week terug, het zal de 13e geweest zijn, voltrok zich de opening van het nieuwe Fries Museum. Koningin Maxima was de publiekstrekker bij deze opening en al met al was het een feestelijk gebeuren. Na de officiële plichtplegingen was er de mogelijkheid het splinternieuwe museumgebouw met aanwezige collectie van binnen te bezien. Uiteraard kon ik niet achterblijven als inwonend kunstenaar van Leeuwarden en samen met een vriendin hebben we het kersverse museum bezocht. En hier wordt het bijzonder interessant. Want….. uiteindelijk viel mijn oog op het onderstaande schilderij van de Friese kunstenaar Jan Mankes (1889 – 1920).
Jan Mankes (1889 – 1920), de witte geit
De kwaliteit van Mankes oeuvre loopt sterk uiteen, maar veel van zijn werk is bijzonder gevoelig en fijnzinnig op het platte vlak gezet. Een dergelijke gevoelige fijnzinnigheid tref je zelden aan in veel andere schilderijen en daarin is Mankes, wat mij betreft, uniek. In sommige werken wist Mankes zelfs zo ver te komen dat hij door het geziene het ongeziene kon laten spreken. En dát aspect intrigeert mij juist in dit werk. Let hierbij vooral ook op de achtergrond die hij haast muzikaal heeft geschilderd. De “zwevende” okergelige bladeren, de geheimzinnige donkere plekken, de schemerigheid, de berkenstam, het subtiele oranje lichtje boven en, als klap op de vuurpijl, het bijzondere licht helemaal bovenin de schildering. Het is als het ware, alsof je de geit voorbij dient te lopen, het hekje open moet doen en dan verdwijnen kan in een andere, nieuwe wereld. Erg fraai en prachtig dus. Ik had dit werk al vaak bekeken in een boek dat ik van Mankes oeuvre heb, maar het werkt altijd verfrissend om een schilderij in het echt te zien.
Een ander mooi schilderij die ik daar gezien heb is van Lourens Alma Tadema (1836 – 1912), maar dat is weer een heel ander verhaal……
Voor de geïnteresseerde is hier de website van het Fries Museum: http://www.friesmuseum.nl/
Ik heb onlangs een schilderij afgekregen met pruimen. Niet lang geleden kregen we een lading pruimen binnen van iemand, die een pruimenboom achter in de tuin heeft. Dat leek mij een uitstekende aangelegenheid om een stilleven te maken met deze vruchten als hoofdrolspelers. De vruchten hebben een bruin-paarsige kleur met aanrakingspunten naar een soort van purper rood. De foto hieronder vind ik niet erg geslaagd, maar we zullen het er even mee moeten doen.
Pruimpjes/ Small plums
Olieverf en acryl op paneel/ Oil and acrylics on panel
12,5 x 29,5 cm/ 5.1 x 11.8 inches
Dit schilderij heb ik een tijdje terug reeds afgekregen. Ik plaats nu hier het schilderij waar ik in een eerder weblog al iets over verteld heb, toenderdertijd samen met de onderschildering (–> scroll eventueel even naar beneden).
Enjoy!
De berg op klimmen/ Climbing the mountain
Olieverf en acryl op paneel/ Oil and acrylics on panel
19 x 38 cm/ 7.5 x 15 inches
Al een tijdje klaar, maar hier zijn dan eindelijk de abrikoosjes waar mijn vorige blog over ging. Ik ben altijd voorzichtig met fotograferen als het schilderij nog nat is en liefst doe ik het als het geheel handdroog is. En dat is dit schilderij nu. Dus een foto.
Door het warme weer waren de vruchtjes vrij snel rijp geworden, maar het lukte me eigenlijk nét, hun karakter via verf en penseel op een interessante manier vast te leggen. Iets waar leven in zit is altijd heel anders om te schilderen dan een “dood” voorwerp, althans dat is mijn persoonlijke ervaring. Op de een of andere manier moet je dan veel intuïtiever te werk gaan terwijl je het andere meer rationeler kunt benaderen. Zoiets. Lastig uit te leggen eigenlijk, maar, ik vind, dat het resultaat er mag zijn.
Iedereen een goeie zomer!
Abrikoosjes, olieverf en acryl op paneel, 13 x 35,5 cm
Small Apricots, oil and acrylics on panel, 5.1 x 14,2 inches
Intussen ben ik begonnen met een nieuw schilderij zodat de andere kan drogen voordat ik daar mee verder kan (zie 1 blog terug).
Onlangs zag ik bij de plaatselijke groenteman kleine abrikoosjes liggen. De fel gele en rode, ronde rakkers hadden meteen een soort aantrekkingskracht op mij waardoor ik dacht: “hé, da’s best wel interessant”. Er zijn een paar dagen over gegaan voordat ik feitelijk in de gaten kreeg dat het beeld van deze ronde dingetjes op mijn netvlies was gebrand, oftewel, ik moest er iets mee gaan doen. Een paar dagen later dus tóch maar terug naar de groenteboer. Kijken en kijken….. ze waren kleiner dan een gewone abrikoos stelde ik vast en de groenteman legde uit dat het een kruising was tussen twee andere vruchten. Ik vertel dat nog wel ‘ns.
Om een lang verhaal kort te maken, zie maar naar de foto hierboven. Intussen liggen de eerste kleurlaagjes over het paneel. Ook ruik ik de fel gekleurde bolletjes al, door het warme weer van de laatste dagen worden ze wel heel erg snel rijp. Snel doorwerken dan maar…….
Iedereen kent die momenten wel in zijn/ haar leven dat je de berg op aan het beklimmen bent. Alles gaat traag en er zijn weinig tot geen resultaten te zien van al de activiteiten die je aan het ontplooien bent. Je weet echter, dat je op de goede weg zit en dat afdalen en om de berg heen wandelen, geen al te beste optie is. Je weet dan dat je wat gaat missen……
De berg op klimmen…..
De laatste tijd ben ik begonnen met een schilderij met de bovenstaande gedachten in mijn achterhoofd. Ik blijf het leuk vinden om geestelijke gebeurtenissen en gedachten om te zetten in eenvoudig beeldmateriaal.
Ik schilder echter geen grote berg, maar een klein “bergje”: een eenvoudige opstapeling van enkele gevouwen doeken en doosjes met op de top een schelp, het voorwerp uit de oneindige zee met de eeuwig durende spiraal. Op de top licht altijd het mooiste cadeau.
Ik laat het werkstuk hier zien in de onderschildering van grijzen en witten. Intussen heb ik al meerdere kleurlagen eroverheen gelegd en ben ik begonnen de schildering verder uit te werken. Al met al, wordt vervolgd…….
Zoals eerder in een vorig bericht vermeld, zou ik een tweetal nieuwe werkstukken presenteren die ik onlangs heb afgekregen.
En hier zijn ze.
De toevlucht/ the refuge
Olie en acryl op paneel/ oil and acrylics on panel
23,5 x 44 cm/ 9.4 x 17.3 inches
Ikoon nr. 7 (één mineola)/ Icon no. 7 (one mineola)
Olie en acryl op paneel/ Oil and acrylics on panel
11 x 17,5 cm/ 4.3 x 7.1 inches