Sietse W. Jonker

Een tijd terug maakte ik gewag op mijn weblog van een iets groter schilderij waar ik mee bezig was en deze wilde ik nu hier presenteren.
Eén van de dingen die ik geleerd heb in het leven is, dat de meest intense vreugde veelal te vinden is op de plaats daar waar ook meteen de donkerste nacht zich om je heen sluit. In tijden als deze komt dan de ware aard van je wezen het meest tot uiting. De vraag die zich (onbewust) dan aan je op opdringt is deze: welke keuze(s) maak je als je je geconfronteerd ziet met moeilijke tijden, oprechte teleurstellingen of een geestelijke crisis? Wat van vrucht er ook uit voort komt, het laat altijd iets zien van je ware aard zoals je bent. In dit opzicht denk ik dat een oppervlakkig leven niemand wordt gespaard.

Diepe vreugde in een donkere nacht (hommage aan Jean Antoine Watteau (1684-1721))
Olieverf en alkyd op paneel, 58 x 45,5 cm
Heartfelt joy in a dark night (homage to Jean Antoine Watteau (1684-1721))
Oil and alkyd on panel, 22.8 x 18.1 inches

Wat mezelf aangaat merk ik, dat een gebeurtenis van de donkere nacht een plek is waar je de meest intieme ontmoeting kan hebben met de Andere. Het wordt een plek waar je grootste zwakheid juist je grootste sterkte wordt en waar je uiteindelijk terecht komt op die plaats waar je een ontmoeting hebt met de grootste Vreugde die je je maar kan wensen en waarvan je nooit had gedacht dat Hij bestond. De voorwerpen alsook sommige kleuren in de schildering hebben een symbolische betekenis. Ook de compositie is met zorg uitgekozen volgens de harmonische armatuur en de verhoudingen in de gulden snede.

Deze schildering is meteen ook een hommage aan de Franse kunstenaar Jean Antoine Watteau (1684-1721). Over deze kunstenaar kan ik veel vertellen en ik heb prachtige werken van hem in het echt gezien, waar ik erg van onder de indruk was. Maar laat ik genoegdoening nemen door te zeggen dat zijn werk, ik heb het vrijwel nooit sterker bij iemand anders ervaren, een enorme levenslust oproepen. De juiste beschouwer merkt echter ook een soort van melancholie op in veel van zijn werk. Jean Antoine Watteau heeft puur levensgeluk en -vreugde weten zichtbaar te maken, echter, zonder dat hij daar zelf ooit deelachtig aan was: een ware kunstenaar.

Jean Antoine Watteau (1684-1721)