Bijna klaar…..
Het is een ietwat wazige foto geworden (want ik gebruik nog altijd een gsm model met fotocameraatje dat inmiddels zo’n 8 jaren oud is), maar dit nieuwe werkstuk is haast gereed. Er volgen nog een paar kleine details en enige retouches, het spreekwoordelijke peper en zout, waarna ik deze schildering als “klaar” kan bestempelen. Aan de ene kant is dat altijd een heugelijk feit, aan de andere kant is de uitdaging over en is “de strijd gestreden” en is het schilderij geworden wat het is. Meestal ben ik nooit helemaal tevreden, maar als ik het een tijdje wegzet en daarna weer zie, los van de originele opstelling, ben ik meestal wel tevreden. Toch is het zo, dat er altijd wel iets in je blijft knagen dat zegt van: “het is nooit helemaal goed” of “hmmmm…. het is het nét niet….”. Het is, vrees ik, een deel van het beroep waar alle kunstscheppers wel last van hebben: de twijfel of het écht wel goed is of het écht wel die kwaliteit heeft die je er in wilt leggen. Ongezond is dit eigenlijk ook weer niet, want op die manier blijf je niet hangen in een maniertje en blijft het verlangen aangewakkerd dat er altijd nog progressie mogelijk is waarbij nieuwe wegen kunnen worden ingeslagen en/of nieuwe ontdekkingen kunnen worden gedaan. Zo blijft het scheppingsproces dynamisch en blijf je scherp met het idee om altijd het volgende schilderij tóch weer iets beter te gaan schilderen…..
Als het werkstuk is gedroogd, dan zal ik uiteraard een foto gaan maken met mijn digitale camera. Terugkerende kijkers en fans kunnen dan ook de komende tijd een betere foto verwachten.